تجزیه‎وتحلیل عوامل مؤثر بر موفقیت شراکت‏ های راهبردی با رویکرد پویایی‏ های سیستم (مورد مطالعه: خوشۀ صنعتی کاشی و سرامیک استان یزد)

در دهه‏های اخیر با توجه به پیچیدگی‏های محیطی، همکاری‏های بین ‏شرکتی به منبع عظیمی از مزیت‏های رقابتی برای شرکت‏ها تبدیل شده است. مطالعات حاکی از ناموفق‎بودن این ساختارهای همکاری در درازمدت است. در این پژوهش با توجه به ماهیت پویای شراکت راهبردی مبتنی بر روش پویایی‏های سیستم، عوامل مؤثر بر موفقیت شراکت راهبردی در خوشۀ صنعت کاشی و سرامیک استان یزد بررسی شده است. هدف از اجرای این پژوهش، شناسایی عوامل مؤثر بر موفقیت شراکت راهبردی، ایجاد ساختار روابط میان آنها و ارائۀ مدلی برای تحلیل تصمیم‏های شراکت است. با توجه به تأکید ادبیات پژوهش بر سرمایه‏های ارتباطی و تأیید صاحب‏نظران، تعهد، رویکرد همکارانه، اعتماد متقابل و رضایت از همکاری، عوامل کلیدی موفقیت شراکت راهبردی در نظر گرفته شده است. در این پژوهش پس از تدوین نمودار علی ـ معلولی، جریان سیاست‏‏های مختلف برای مدیریت مؤثر شراکت با استفاده از نمودار جریان بررسی شد. در نتیجۀ این بررسی‏ها مشخص شد متولیان اتحاد باید کاهش تعارضات غیرکارکردی، ایجاد حس مشترک بین شرکا و کاهش تضاد را در اولویت برنامه‏ریزی خود قرار دهند.